«Γύρισες στη Σουηδία λόγω του ανώτερου επιπέδου σπουδών, ε;» θυμάμαι να μου λέει η επιβλέπουσα μου, η Ανν-Σοφί, στο Καρολίνσκα. Την κοίταξα με περιέργεια καθώς δεν κατάλαβα εκείνη τη στιγμή τι εννοούσε. «Είναι το επίπεδο σπουδών στην Ελλάδα κατώτερο της Σουηδίας;» σκέφτηκα, «κι αν είναι κατώτερο πως δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα;». Η Ανν-Σοφί έκανε λάθος. Τα φοιτητικά μου χρόνια στο Τμήμα Περιβάλλοντος με βοήθησαν να χτίσω μια σταθερή βάση γνώσεων και μου προσέφεραν όλα τα απαραίτητα εργαλεία για την συνέχιση των σπουδών μου στο εξωτερικό. Λίγους μήνες αργότερα, η Ανν-Σοφί άρχισε να υποψιάζεται ότι μάλλον είχε κάνει μια λάθος εκτίμηση. Την επόμενη άνοιξη έκλεισε εισιτήρια για την Ελλάδα κι από τότε, επιστρέφει τουλάχιστον δυο-τρεις φορές το χρόνο. Ήρθα στο Τμήμα Περιβάλλοντος τον Αύγουστο του 2004. Θυμάμαι πόσο ενθουσιασμένος ήμουν που έφευγα από την Αθήνα και θα πήγαινα να μείνω σε ένα νησί. Το αντικείμενο του περιβάλλοντος με ενδιέφερε, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι ως πρωτοετής φοιτητής δεν ήξερα και πολλά πράγματα για τις περιβαλλοντικές επιστήμες. Με τον καιρό άρχισα να μαθαίνω περισσότερα και να αναπτύσσω τα ενδιαφέροντα μου, και η πτυχιακή μου εργασία είχε θέμα την ανάπτυξη αναλυτικών μεθόδων για παραπροϊόντα χλωρίωσης. Μετά την αποφοίτηση μου έκανα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές και το διδακτορικό μου στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης στη Σουηδία και σήμερα εργάζομαι στην Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (US EPA) στην Βόρεια Καρολίνα. Θυμάμαι όταν έκανα την πτυχιακή μου στο νησί και διάβαζα μελέτες της US EPA. Ποτέ δεν φαντάστηκα ότι μια μέρα οι σπουδές μου θα με οδηγούσαν να δουλέψω εδώ. Στη Λέσβο έχω επιστρέψει αρκετές φορές από όταν αποφοίτησα. Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε που ήμουνα φοιτητής όμως η ζεστασιά των ανθρώπων του νησιού παραμένει ίδια.