“Θα μου ήταν αδύνατο να αποτιμήσω την αξία της εκπαίδευσης μου στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου επειδή έχω καταλήξει να την θεωρώ ανεκτίμητη. Παρά την προφανή στερεοτυπία της, η παραπάνω πρόταση είναι πλήρως και εντελώς αληθινή. Όταν υπέβαλα αίτηση συμμετοχής στις Πανελλαδικές εξετάσεις, το δελτίο μου περιέλαβε δύο μόνο Πανεπιστημιακές σχολές. Ο συνδυασμός αποτελεσμάτων και βάσεων στις εξετάσεις είχε σαν αποτέλεσμα τον Αύγουστο του 1996 να βρίσκομαι με μία βαλίτσα στο κατάστρωμα του Ταξιάρχη και να κοιτάω για πρώτη φορά στο λιμάνι της Μυτιλήνης. Κατά την τετραετή παραμονή μου Λέσβο επέλεγα να ασχολούμαι αποκλειστικά με δραστηριότητες που με συγκινούσαν αληθινά. Ίσως αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο σήμερα οι επιλογές μου να ήταν πολύ διαφορετικές, ωστόσο δεν μετανιώνω για το γεγονός ότι καταπιανόμουν μόνο με πράγματα που μου άρεσαν. Βέβαια αυτό μου στοίχισε – εκτός άλλων – μία μόνιμη αλλεργία σε προϊόντα που περιέχουν γλυκάνισο και ένα πτυχίο που με τα βίας ανήκει στην κατηγορία του Λίαν Καλώς. Το 2001, έχοντας πτυχίο από μία καλή σχολή αλλά με μέτρια βαθμολογία, έκανα αίτηση σε μεταπτυχιακό της Σχολής Αρχιτεκτονικής του UCL. Η απάντηση δεν άργησε να ‘ρθει και ήταν αρνητική. Πέταξα στο Λονδίνο και εμφανίστηκα στο γραφείο του διευθυντή προγράμματος με μια βαλίτσα στο χέρι και τον έπεισα να με δεχτεί δοκιμαστικά για μία εβδομάδα. Προσπάθησα πολύ και τελικά κατάφερα να τελειώσω τη σχολή με έπαινο. Ακολούθησαν Βρετανική υποτροφία και Διδακτορική διατριβή στην Εξομοίωση Συστημάτων Σωματιδίων – Ρευστών. Ενδιάμεσα, δέχτηκα πρόταση από τον κρατικό τεχνικό εκδοτικό οργανισμό της Κίνας για συγγραφή βιβλίου με θέμα τον Αειφόρο Αρχιτεκτονικό Σχεδιασμό το οποίο εκδόθηκε το 2005 σε συνεργασία με την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πανεπιστημίου Tongji στην Σανγκάη. Ως το 2008 εργάστηκα στο Λονδίνο ως επικεφαλής του τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης σε μικρομεσαία συμβουλευτική εταιρία μέχρι που δέχτηκα πρόταση από μία πολυεθνική εταιρία Μηχανικών να δημιουργήσω και να διευθύνω το νέο τμήμα Αειφορίας. Μετάνιωσα για την επιλογή μου μέσα σε τρεις εβδομάδες, υπέβαλα παραίτηση και αποφάσισα να μετοικίσω στην Μαλαισία, μία χώρα σχεδόν άγνωστη για μένα τότε. Ετοίμασα μία βαλίτσα με καλοκαιρινά ρούχα και πέταξα για την Κουάλα Λουμπούρ αφού δώρισα σε φίλους τα υπόλοιπα υπάρχοντά μου στο Λονδίνο. Αγάπησα την Μαλαισία και έμαθα να μιλάω την τοπική γλώσσα. Ορόσημο στην πορεία μου υπήρξε ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για το νέο αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ τον οποίο κερδίσαμε μαζί με ένα τοπικό Αρχιτεκτονικό γραφείο το 2009. Το Μάρτιο του 2010 ίδρυσα την ΝΕΑ◦ΠΟΛΗ, εταιρία υπηρεσιών περιβαλλοντικού Σχεδιασμού & Μηχανικής με έδρα την Κουάλα Λουμπούρ. Στα πρώτα πέντε χρόνια η ΝΕΑ◦ΠΟΛΗ διατηρεί διψήφιους ρυθμούς ανάπτυξης, έχει δραστηριότητα σε όλη την Νοτιοανατολική Ασία και τρέχον κτιριακό χαρτοφυλάκιο δύο εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων. Το Μάρτιο του 2014 μετοίκησα στην Σεούλ για να επιβλέψω την διεύρυνση της ΝΕΑ◦ΠΟΛΗς στην Ανατολική Ασία. Αυτή τη φορά με πολύ περισσότερες από μία αποσκευές γιατί στην Μαλαισία απέκτησα οικογένεια και ένα παιδί. Θα ήταν αδιανόητο να προβλέψω το 1996 την επίδραση που θα είχε στη ζωή μου ο χρόνος που πέρασα στη Λέσβο, μέσα και έξω από τις αίθουσες διαλέξεων του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Όταν αναλογίζομαι τις εμπειρίες που σημάδεψαν την μετέπειτα πορεία μου, οι περισσότερες σχετίζονται είτε με την προσωπικότητα συγκεκριμένων ανθρώπων που γνώρισα, ή με δραστηριότητές μου έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας. Στην πρώτη κατηγορία ανήκει ο ενθουσιασμός για την Επιστήμη του Περιβάλλοντος και η ανιδιοτελής φροντίδα προς τους σπουδαστές από μέλη του διδακτικού προσωπικό όπως οι κ.κ. Χριστίνα Γιούργα, Φίλιος Ακριώτης και Δίας Χαραλαμπόπουλος. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν εμπειρίες που σχετίζονται με τη ζωή στο νησί και τη Σχολή: οι ραδιοφωνικές παραγωγές στον ημι-πειρατικό σταθμό του Πανεπιστημίου Αιγαίου που ανακαλώ κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά σε μικρόφωνο· οι θερινές πρακτικές που με εισήγαγαν στον κόσμο της περιβαλλοντικής έρευνας· οι πειραματισμοί με opensource λογισμικό που συνεχίζω ακόμα και σήμερα· τα διατμηματικά μαθήματα στην Ιστορία της Τέχνης και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, τα οποία είχαν ιδιαίτερη επιρροή στην μετέπειτα πορεία μου. Οι σπουδές μου στο Τμήμα Περιβάλλοντος έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά πολύτιμες στην επαγγελματική και προσωπική μου ζωή. Αισθάνομαι ότι αναχώρησα από την Λέσβο με διευρυμένο πνευματικό ορίζοντα και η Σχολή άφησε μια διαρκή επίδραση στην πορεία μου ως Περιβαλλοντολόγος.”