“Στο Τμήμα Περιβάλλοντος ήρθα το 1988, αφού είχα ήδη αποφοιτήσει από το Τμήμα Δασοπονίας, ΤΕΙ Λάρισας. Η επιλογή μου να συνεχίσω τις (προπτυχιακές) σπουδές μου ήταν συνειδητή και ήρθα στη Λέσβο με μεγάλες προσδοκίες, οι οποίες δε διαψευσθήκαν. Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η εμπειρία μου στο Εργαστήριο Διαχείριση Αποβλήτων (ΕΔΑ), κοντά στον σπουδαίο Δάσκαλο Κώστα Χαλβαδάκη. Έκανα έναρξη επαγγέλματος το 1992, πριν ακόμα πάρω πτυχίο, και τα επόμενα χρόνια συνεργάστθκα τόσο με το ΕΔΑ όσο και με διάφορα μελετητικά γραφεία στη Λέσβο, αποκομίζοντας περισσότερη εμπειρία και γνώσεις. Δεν έλεγα να ξεκολλήσω από τη Μυτιλήνη και τελικά με κέρδισε το ελεύθερο επάγγελμα στη Λέσβο μιας και απέρριψα τον Δημόσιο τομέα (ή μελετητής θα γίνω ή στη ψάθα θα απομείνω… τραγουδούσα). Το 2001 ίδρυα την «ΟΙΚΟ΢ΦΑΙΡΙΚΗ». Έβαλα τρεις βασικούς στόχους ως επαγγελματίας μελετητής: (1) επαφή με το Πανεπιστήμιο ως κοιτίδα γνώσης και πρωτοτυπίας, (2) αποφάσισα, με καλές κυρίως τοπικές συνεργασίες με μηχανικούς και επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων, να βάλω φρένο στα γραφεία μελετών των Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ώστε να «μην ξανακάνουν» περιβαλλοντικές μελέτες στο Βόρειο Αιγαίο και (3) να κάνω πάντα ειδικές περ/κεσ μελέτες, πρωτότυπες και ποιοτικές, καθώς, όπου δεν υπάρχει επαγγελματισμός, η μετριότητα κυριαρχεί και η «συνδιαλλαγή» οργιάζει, ενώ η ποιότητα και η γνώση σε κάνουν να ξεχωρίζεις. Το Τμήμα και το ΕΔΑ δε μου έδωσαν μόνο την κατάλληλη επιστημονική γνώση αλλά και την ικανότατα να αναπτύξω μια ευρεία φιλοσοφία και αντίληψη των περιβαλλοντικών θεμάτων, συνδυάζοντας πάντα τις τεχνικές (οικολογικές) και κοινωνικοοικονομικές παραμέτρους. Αισθάνομαι τυχερός που έγινα περιβαλλοντολόγος αφού αυτή η δουλειά μου ταιριάζει «γάντι»: δουλεύω με όρεξη καθώς η πολυπλοκότητα και η διεισδυτικότητα της επιστήμης μας σε κάνει να μη βαριέσαι για μια ζωή. Επίσης αισθάνομαι τυχερός που έμεινα στη Λέσβο (όταν γνωρίζεις ένα τόπο σε βάθος τόσο πιο πολύ τον αγαπάς) και παγαίνω ακόμα στα Hott Spot και στα Χαμάμ, παρατείνοντας τα καλύτερα φοιτητικά μου χρόνια.”